Studimi në shkollë është një proces i gjatë dhe kompleks. Fëmija hyn në klasën e parë, duke qenë ende shumë i vogël dhe mbaron shkollën tashmë pothuajse një të rritur, duke pasur pas tij një bagazh të fortë dijeje. Këto njohuri duhet të grumbullohen gradualisht, vit pas viti, duke përsëritur vazhdimisht materialin e kaluar dhe duke zotëruar informata të reja.
Metodat pedagogjike të përdorura sot janë të shumta dhe të ndryshme. Çdo mësues i mirë përpiqet të gjejë qasjen e tij ndaj nxënësve, gjë që është veçanërisht e rëndësishme për fëmijët që sapo kanë ecur në rrugën e dijes. Dhe një nga metodat e tilla është qasja problematike në edukimin e nxënësve të rinj. Përbëhet nga këto: fëmijët ofrohen jo vetëm për të dëgjuar dhe për të kujtuar informacionin e ri për ta, por për të nxjerrë përfundimet e tyre në procesin e zgjidhjes së problemit të paraqitur nga mësuesi.
Kjo metodë e mësimit të bazuar në probleme ka provuar veten në shkollën fillore, pasi shumë nxënës të klasave të para e kanë të vështirë të kalojnë nga forma e arsimit që përdoret në edukimin parashkollor në shkollim "serioz", dhe mësimi i bazuar në probleme deri diku i ngjan një loje. Përveç kësaj, këtu çdo fëmijë merr një pozicion aktiv, duke u përpjekur në mënyrë të pavarur për të gjetur përgjigjen ndaj pyetjes ose për të zgjidhur problemin, dhe jo vetëm duke u ulur në tavolinë dhe duke grumbulluar materiale të pakuptueshme për të. Me pak fjalë, trajnimi i problemeve është një mënyrë progresive dhe efektive për të futur në dashuri fëmijët dhe ndjekjen e njohurive.
Bazat psikologjike të trajnimit të problemeve
Kushtet kryesore psikologjike të kësaj metode janë si vijon:
- studentët veprojnë sa më në mënyrë të pavarur, por nën mbikëqyrjen e mësuesit;
- detyrat mund të jenë të një kompleksiteti të ndryshëm, por sigurisht që janë të mundshme;
- ato vendosen në përputhje me nivelin e njohurive të nxënësve në bazë të materialit të kaluar tashmë;
- qëllimi i një trajnimi të tillë nuk është vetëm për të zotëruar një temë, por për të provokuar aktivitetin dhe dëshirën për të gjetur një zgjidhje për problemin tuaj.
Fazat dhe format e mësimit të problemeve
Meqenëse metodologjia e trajnimit të problemeve është e lidhur ngushtë me aktivitetin e të menduarit aktiv, procesi i tij mund të paraqitet edhe në formën e fazave korresponduese:
- Fëmija njihet me situatën problematike.
- Ai e analizon atë dhe identifikon një problem që kërkon një zgjidhje.
- Pastaj procesi i zgjidhjes së problemit ndjek direkt.
- Studenti nxjerr konkluzione, duke kontrolluar nëse ai ka zgjidhur saktë detyrën që i është caktuar atij.
Trajnimi i problemeve është një lloj procesi krijues që ndryshon me nivelin e zhvillimit të studentëve. Duke filluar nga
- "Lëvizja shkencore" është puna e përbashkët e mësuesit dhe nxënësit, të cilët zbulojnë ligje dhe teorema të reja për veten, duke studiuar teorinë;
- "Krijimtaria praktike" është zbatimi i njohurive teorike të pranuara në praktikë, në procesin e zgjidhjes së detyrës së caktuar nga mësimdhënësi;
- "Kreativiteti artistik" është një kërkim krijues që rezulton në eksperimente letrare, vizatime, ushtrime muzikore, lojëra të ndryshme etj.